والفجر

هرپرنده ای برای پرواز دو بال می خواهد ، حتی شیعه

فورکویاما ، نویسنده کتاب پایان تاریخ ، در مورد بازشناسی هویت شیعه چنین می گوید:"شیعه مانند پرنده ای می ماند که دو بال دارد، یکی سرخ و دیگری سبز."

او بال سرخ این پرنده را شهادت طلبی می داند و بال سبزش را عدالت می داند که به مهدویت ختم می شود . او معتقد است زره ای از ولایت بر تن دارد و برای نابودی این پرنده ابتدا باید این زره را از تن او در آورد.

شهدا رفتند وبال سرخ این پرنده را به حرکت در آوردند ، اکنون وظیفه ماست که بال سبز او را حرکت دهیم تا سرانجام به پرواز در آید ، اوج بگیرد و از دام های نابودی به راحتی عبور کند.

لازمه به حرکت در آوردن این بال شناخت هر چه بهتر مهدویت و لوازم آن است. برای شناخت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باید به شناخت زمانه بپردازیم ، آنگاه می توان حس کرد اگر ما در کوفه بودیم کجای حکومت علی (علیه السلام ) را پر می کردیم ؟ آیا برای آقا ثمری داشتیم ؟

سوال: آیا من الان می توانم برای کشورم یا شهرم و یا حتی محله زندگی ام کار مفیدی انجام دهم؟ آیا برای آمدن آخرین امام آماده ام ؟

اگر بیاید و برای اداره جهان از من بخواهد کاری کنم ، به درد کجا می خورم؟ این تصور آسان و این نگاه بلند پروازانه در من این سوال راایجاد می کند که اکنون کجا هستم؟ در چه موقعیتی؟ و باید کجا بودم؟

و آنگاه که تو فاصله بین این دو سوال را درک کنی حرکت آغاز می شود و با هر قدمی که به سوی آن هدف بر می داری لبخند رضایت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) را احساس خواهی کرد.