عیب جویی ،سخن چینی ،بهتان
بهتان
بهتان عبارت است از نسبتى که به مسلمانى داده مىشود و در او نیست و او از ان نسبت ناخشنود مىشود.
پیامبر اکرم(ص) درباره بزرگى این گناه فرمودند:
کسى که به زن و یا مرد مؤمنى بهتان زند یا درباره او چیزى گوید که در او نیست خداوند او را بر تلى از آتش مىنهد تا از آن چه درباره او گفته است خارج شود از عهده گناهش برآید.
بهتان گناهى است که همه نتایج سوء غیبت را داراست، زیرا موجب ناامنى اخلاقى جامعه مىشود. با رواج بهتان هیچ کس درباره آبروى خود در ایمنى نخواهد بود. کسى که مؤمنى را به ارتکاب عملى خلاف متهم مىکند آبروى او را مىبرد. بىخبرى کسى که به او تهمت مىزنند از بىخبرى کسى که غیبت او را مىکنند بیشتر است، زیرا غیبت شنونده از عیوب خود آگاه است ولى کسى که به او تهمت مىزنند عملى را به او نسبت دادهاند که او مرتکب نشده است و روح او از آن بىخبر است. بنابراین ظلمى که با تهمت بر کسى روا داشته مىشود، بسیار بزرگ است.
هر چقدر عملى که به یک مؤمن نسبت داده مىشود زشتتر باشد، آسیبى که به آبروى او وارد مىشود بیشتر است. ولى به هر حال کسى که بهتان مىزند به خود و خدا و دیگران خیانت کرده است.
در قرآن کریم آمده است .